Współpraca detektywa z psychologiem cz.1

Miłość, zakochanie i te motyle w brzuchu, które czuje każdy z nas, gdy znajduje się w szczęśliwej relacji. Ten stan nigdy nie trwa wiecznie, z czasem przychodzi rutyna, codzienność, w której zapomina się o drobnych gestach, które sprawiają, że dwoje ludzi nie widzi świata poza sobą. Jednak nawet w długotrwałej relacji, opartej na szczerości, zaufaniu, dzieleniu pasji można odczuwać te same emocje, które towarzyszą na początkowym etapie związku. Co jeśli czujemy się zaniedbywani, mamy wrażenie, że ta druga strona nie jest już tak zaangażowana jak wcześniej? To mogą być powody do niepokoju, jednak z naszego doświadczenia w tych kwestiach wiemy, że do sytuacji, które wzbudzają największe obawy należą:

– unikanie spędzania wspólnego czasu,

– zabieranie ze sobą telefonu, nawet, a może w szczególności podczas korzystania z łazienki czy toalety, w tym również zakładanie lub zmiana blokady w telefonie czy laptopie,

– zakup nowego telefonu, czy numeru,

– wymijające odpowiedzi na temat spędzanego czasu poza domem,

– nagłe wyjazdy na “szkolenia”, których do tej pory nie było,

– zmiana w wyglądzie, ubiorze, czy trybie życia partnera/partnerki.

Nie ma jednak stuprocentowej pewności, że takie zachowania świadczą o pojawieniu się w życiu drugiej połówki kogoś trzeciego. Wiele z tych wspomnianych sytuacji można wyjaśnić w inny sposób, dlatego tak ważne jest aby zdobyć pewność co do swoich podejrzeń, i w takiej sytuacji oczywiście zaczynając od szczerej rozmowy z partnerem/partnerką, jednak jeśli to nie rozwieje wątpliwości udać się do detektywa. Taka osoba, z doświadczeniem w prowadzeniu takich spraw doradzi Ci jakie kroki powinieneś podjąć, aby rozwiązać Twój problem w sposób jak najbardziej dla Ciebie korzystny. Przeprowadzając obserwację, fachowym okiem oceni, czy rzeczywiście zachowanie partnera wskazuje na nielojalność, oraz zbierze niezbędny materiał potwierdzający bądź wykluczający zdradę.Bycie zdradzanym/zdradzaną to nie powód, aby czuć się gorszym. Należy pamiętać o tym, że każdy ma prawo do swoich uczuć. 

Wsparcie osób najbliższych może być bardzo ważne  w tym czasie. Nie tylko dlatego, że pozwoli znaleźć w kimś bliskim oparcie i możliwość “wygadania się”, ale również z punktu widzenia współpracy z detektywem pozwoli na zachowanie zimnej krwi, w momencie gdy mamy już materiał świadczący o zdradzie, lecz na potrzeby rozprawy rozwodowej zdobywamy materiał z “kolejnych spotkań”, tak aby nie budził on żadnej wątpliwości. Umiejętność udawania przed partnerem/partnerką, że wszystko jest wporządku, w momencie posiadania materiału potwierdzającego zdradę jest olbrzymim ciężarem, w którym właśnie wsparcie rodziny jak również psychologa może okazać się pomocne. Jeśli musisz udawać przed partnerem, że nie wiesz o zdradzie dla dobra śledztwa, oto kilka porad:

1. Bądź ostrożny z emocjami: Staraj się zachować spokój i unikaj wykazywania nagłych zmian nastroju, które mogłyby wzbudzić podejrzenia partnera.

2. Kontroluj swoje reakcje: Bądź przygotowany na sytuacje, w których partner może wspominać o zdradzie lub sytuacjach, które związane są z nią. Staraj się zachować neutralność i kontrolować swoje reakcje emocjonalne.

3. Zachowaj rutynę: W miarę możliwości staraj się zachować normalną codzienną rutynę. Unikaj podejrzanej zmiany zachowań, które mogłyby wzbudzić podejrzenia partnera.

4. Uważaj na kontakty: Bądź świadomy swoich kontaktów z innymi osobami związanymi ze śledztwem. Unikaj podejrzanej komunikacji lub spotkań, które mogłyby być zauważone przez partnera.

5. Wsparcie emocjonalne: W trudnej sytuacji, takiej jak ta, ważne jest, aby szukać wsparcia emocjonalnego u bliskich przyjaciół lub członków rodziny, z którymi możesz podzielić się swoimi uczuciami i obawami.

Pamiętaj, że udawanie przed partnerem może być trudne i stresujące. Jeśli to możliwe, warto zastanowić się nad skonsultowaniem się z profesjonalistą, takim jak terapeuta, który może pomóc Ci poradzić sobie z tą trudną sytuacją.

Rozstanie i emocje z tym związane dotyczą przede wszystkich dwóch osób, partnera i partnerki, ale co w sytuacji gdy tych dwoje ma dzieci? Jak przygotować się do rozmowy z dzieckiem, któremu należy powiedzieć o tym, że rodzice się rozstają? Jak nie dać się ponieść emocjom i nie wykorzystać dziecka jako narzędzia w kłótni między drugą połówką ? Przygotowanie się do rozmowy z dzieckiem na temat rozstania rodziców jest istotne. Oto kilka wskazówek, które mogą pomóc w tej trudnej sytuacji:

1. Wybierz odpowiedni moment: Wybierz spokojny i prywatny moment, kiedy nie ma innych zakłóceń, aby móc skupić się na rozmowie z dzieckiem. Unikaj sytuacji, gdy dziecko jest zmęczone lub zestresowane.

2. Bądź szczery i prosto do przodu: Powiedz dziecku prawdę w sposób zrozumiały dla jego wieku. Wyjaśnij mu, że rodzice postanowili się rozstać, ale podkreśl, że nie jest to wina dziecka i że rodzice nadal go kochają.

3. Zachowaj spokój i empatię: W trakcie rozmowy staraj się zachować spokój i być empatycznym wobec reakcji dziecka. Daj mu przestrzeń na wyrażanie swoich uczuć i obiecuj, że zawsze będzie mógł na ciebie liczyć.

4. Unikaj szczegółów i winy: Nie wchodź w szczegóły związane z przyczyną rozstania. Nie obwiniaj drugiej połówki i unikaj krytykowania. Skup się na poczuciu stabilności i bezpieczeństwa dla dziecka.

5. Słuchaj i odpowiadaj na pytania: Bądź otwarty na pytania dziecka i słuchaj uważnie jego obaw i zmartwień. Staraj się szczere i dostosuj odpowiedzi do jego wieku, unikając skomplikowanych szczegółów.

6. Zapewnij wsparcie: Powiedz dziecku, że jesteś tu dla niego i że może liczyć na twoje wsparcie. Przypomnij mu, że obydwoje rodzice będą nadal kochać i troszczyć się o niego.

Pamiętaj, że każde dziecko może reagować inaczej na tę wiadomość. Daj mu czas na przyswojenie informacji i okazuj mu miłość i zrozumienie przez cały ten proces. W razie potrzeby skorzystaj z pomocy specjalistów, takich jak psycholog czy terapeuta, którzy mogą pomóc dziecku w radzeniu sobie z emocjami. Oto kilka wskazówek, które mogą pomóc uniknąć wykorzystywania dziecka jako narzędzia w kłótni między tobą, a partnerem/partnerką:

1. Pozostaw dziecko „na boku”: Staraj się oddzielić sprawy związane z dzieckiem od osobistych konfliktów. Dziecko nie powinno być wykorzystywane do rozwiązywania waszych problemów.

2. Komunikacja bezpośrednia: Jeśli to możliwe, staraj się bezpośrednio komunikować z partnerem/partnerką w kwestiach dotyczących dziecka. Bezpośrednia rozmowa może pomóc w uniknięciu nieporozumień i złej interpretacji.

3. Dążenie do porozumienia: Staraj się znaleźć kompromisowe rozwiązania, które będą służyć najlepszemu interesowi dziecka. Skup się na współpracy i poszukiwaniu rozwiązań win-win.

4. Ograniczanie negatywnych emocji: Stawiaj na spokojną, kontrolowaną komunikację. Unikaj wybuchów emocjonalnych i prób manipulacji dzieckiem w celu zranienia drugiej osoby czy uzyskania wszelkich korzyści. Krzywdzisz tym dziecko i tym samym wpływasz negatywnie na relację rodzic-dziecko.

5. Profesjonalna pomoc: Jeśli sytuacja staje się zbyt trudna lub nie jesteś w stanie skutecznie poradzić sobie z konfliktami, warto rozważyć skorzystanie z profesjonalnej pomocy, takiej jak mediator, psycholog czy prawnik specjalizujący się w sprawach rodzinnych.

Pamiętaj, jak ważne jest dobro dziecka. Staraj się utrzymać stabilność, spokój i pozytywną atmosferę wokół niego, pomagając mu przejść przez trudności z jak najmniejszym stresem.